Nowoczesne gospodarki mają poważne problemy z radzeniem sobie z zadłużeniem, które stało się poważnym zmartwieniem nie tylko przedsiębiorców zaciągających pożyczki na inwestycje i ekspansję rynkową. Winni zadłużaniu współczesnego świata są w dużej mierze politycy, którzy zamiast szukać skutecznych i perspektywicznych rozwiązań na przyszłe dekady woleli zaciągać łatwe miliardowe pożyczki na rynku międzynarodowym i pieniądze te pompować w nierentowne systemy opieki medycznej czy emerytalny. W takich warunkach trwało dostatecznie dużo liberalnych demokracji, że w przypadku nagłego załamania rynków międzynarodowych wszystkie takie systemy natychmiast zaczęły się zawalać. Politycy mogą oczywiście tłumaczyć się złymi decyzjami poprzedników, ale argumentacja ta w żaden sposób nie wskazuje, w jaki potencjalnie sposób elity polityczne zamierzają wyjść z tej sytuacji. Jeśli już rząd czy opozycja proponuje jakieś rozwiązania z zakresu spójnej polityki ekonomicznej, to największą wadą tych pomysłów jest ponownie ich krótkowzroczność – chęć zmniejszenia aktualnego długu z wykorzystaniem takich narzędzi, które z pewnością nie będą skutecznie działać dłużej niż dziesięć lat. Już dzisiaj w wielu krajach liberalnej demokracji mówi się o tym, że gospodarce brakuje pieniędzy na świadczenia socjalne, emerytury – a to nie jest dobry sygnał.
Historia kryzysu finansowego
